Ik draai me om en kijk naar mijn zoon. Toen we vertrokken van ons vakantieadres was zijn koorts al opgelopen naar 40.2 en het zit me niet lekker.
Gelukkig zijn we bijna thuis!
Wat ik zie doet me het uitschreeuwen in pure doodsangst.
Mijn zoon zit blauw aangelopen, heftig stuiptrekkend in zijn autostoel.
Snel wordt de auto de berm ingereden en we springen uit de auto om hem uit zijn stoel te trekken en te reanimeren.
Hij haalt nog adem en snel leggen we hem op zijn zij.
Ondertussen bellen mijn schoonouders een ambulance en terwijl mijn kind in de auto vecht voor zijn leven kan ik alleen maar rondjes rennen om de auto en gillen om een ambulance.
Ik ben buiten mezelf.
Als de ambulance dan eindelijk arriveert blijkt het om een koortsstuip te gaan. Onschuldig zeggen ze alhoewel de oorzaak dat niet hoeft te zijn. Ze raden ons dringend aan om thuis langs de huisarts te gaan en hem na te laten kijken. De huisarts stelt vast dat het de nasleep is van de BMR prik 10 dagen daarvoor.
Dit komt wel vaker voor en is in het geheel niet ernstig.
Nog vol adrenaline komen we thuis en ik kruip samen met mijn zoon in bed.
Alleen laten doe ik hem niet. Ik vertrouw het voor geen meter.
Al snel volgt een tweede stuip en deze keer brengt de ambulance ons met gillende sirenes naar de EHBO. Meerdere stuipen in 1 koortsperiode is niet normaal en vraagt om onderzoek. Gelukkig weet ik deze keer wel te handelen en op de EHBO belanden we in een felle dicussie met de arts-assistent. Ik laat me deze keer niet zomaar wegsturen alhoewel ze dit wel probeert. Ik weiger te vertrekken totdat dit tot op de bodem uitgezocht is. Ze kan me niet geruststellen of mijn doodsangst tot bedaren brengen. Kil vertelt ze ons dat ons kind wel degelijk kan sterven aan de gevolgen van een koortsstuip maar gelukkig komt dit zelden voor.
De komende jaren zullen dit soort stuipen zich helaas nog vaker voor doen en de angst die dit met zich mee brengt is niet uit te leggen.
Onze zoon kwam in februari 2011 ruim vier weken te vroeg op deze wereld.
Dat ongeduld zit er nog steeds in.
Tijdens mijn zwangerschap had ik al veel gelezen en nagedacht over vaccineren en ik was er van overtuigd dat we dit niet zouden gaan doen.
Bevangen door angst zijn we 9 maanden later toch begonnen met prikken. Tegen beter weten en gevoel in.
Alleen DTP. Zonder de
K van kinkhoest want deze heeft veel bijwerkingen en de stam van het virus is achterhaald en inmiddels allang gemuteerd.
Uiteraard werden wij voor gek verklaard. Het onderwerp vaccineren ligt heel gevoelig en je kunt er, zo blijkt, eindeloos over discussiëren.
Ondertussen zag ik mijn baby veranderen. Hij werd opeens heel vaak ziek en zat zichtbaar niet lekker in zijn vel. Kort na de eerste prikken kreeg hij hardnekkig eczeem over zijn hele lijf en tot op de dag van vandaag blijft hij zich open krabben.
Ik kreeg een steeds slechter gevoel bij het prikken en na de BMR prik met dito stuipen was het klaar.
Een kind kan ergens gevoelig voor zijn maar ik ben er van overtuigd dat dit er alleen uit komt wanneer dit getriggerd wordt.
Dat ik mijn kinderen niet meer laat vaccineren zorgt voor de nodige onrust en discussie in mijn omgeving. Het gaat zelfs zover dat wij het stempel onverantwoordelijk hebben gekregen.
Zwart wit gezien kun je je afvragen wat nu precies onverantwoord is.
Ik ben volledig op de hoogte van de risico's van het niet vaccineren van mijn kinderen.
Ik kies hier bewust voor.
Ik ben volledig op de hoogte van de risico's van het wel vaccineren en heb dit helaas op de harde manier moeten ondervinden.
Ik weet precies welke ziektes mijn kinderen eventueel zouden kunnen krijgen en ben ook zodanig goed ingelezen dat ik weet op welke belangrijke symptomen ik moet letten.
En jij? Weet jij dat ook? Of denk je dat jouw kinderen volledig veilig zijn? Omdat ze netjes al hun prikjes hebben gehad?
Think twice!
Jouw kinderen lopen net zoveel risico als die van mij.
Ook en vooral op hersenvliesontsteking om maar een hele belangrijke te noemen. Er zijn oneindig veel varianten op deze ziekte en door de belangrijkste eerste signalen te missen kun je er te laat bij zijn. Jij waant jezelf veilig maar je zou er goed aan doen om jezelf in te lezen en te laten informeren.
Ik zeg niet dat je wel of niet moet vaccineren. Ook zal ik nooit oordelen. Dat is niet aan mij. Ik ben er van overtuigd dat elke ouder het beste voor zijn kind wil en alleen jij kunt bepalen wat dat is. Wat ik je echter wel vraag is om kritisch te zijn en niet zomaar achter de massa aan te lopen.
'prikjes horen er nu eenmaal bij'
Het is nooit bewezen dat vaccins effectief zijn en de giftige stoffen die er in zitten richten aantoonbaar neurologische schade aan.
Helaas voor jou werd ik getriggerd door de zoveelste oeverloze discussie met onze CB arts.
Voor meer informatie kun je kijken op:
NVKP en
Vaccinvrij!
Take care,
Smoopster
